Ç’thonë dokumentat italiane pë pushtimin italian të Sarandës më 7 prill dhe rëmimi intaresant i dëshmimtarit okular të asaj dite z. Spir Koça, athere 11 vjeç.
E vërteta sipas dokumenteve italiane
Ka një sërë dokumentash italiane, që hedhin dritë për atë, ç’ka realisht ndodhi gjatë Operacionit OMT (Oltre Mare Tirana), më 7 prill e në vazhdim. Një raport i Mareshalit Pietro Badoglio (Shef i Shtabit të përgjithshëm të forcave të armatosura italiane) për Mbretin Perandor pas inspektimit që kreu në Shqipëri Badoglio në prill-maj 1939, përmban të dhëna interesante për luftimet e kryera për pushtimin e Shqipërisë, si edhe të metat dhe dobësitë e manifestuara nga trup-ekspedita italiane.
Ditari operacional i bazës ajrore të Grotaljes (Grottaglie) ofron hollësi për pushtimin e Aeroportit të Tiranës nga granatjerët (trupa elitë) italianë të transportuar me avionë. 
Të dhëna jashtëzakonisht të vlefshme ofrojnë ditari i bordit i kacatorpedinierës (destrojerit) Lupo për luftimet e ashpra në Portin e Durrësit, i kryqëzorëve “Fiume” në Durrës dhe”Garibaldi” për zbarkimin në Sarandë, i torpedinierave “Castore” për zbarkimin në Vlorë dhe “Airone” për zbarkimin në Sarandë, të torpedinierës “Lira” për zbarkimin në zonën e Banjave në Durrës (aktualisht ish-Blloku i udhëheqjes në plazh), i karrocatës “Giulio Cesare” për bombardimin e pozicioneve të një batalioni të këmbësorisë shqiptare në Bestrovë afër Vlorës.
Në librin “Le fanterie di marina italiana” të shkruar nga Luigi Fulvi janë botuar faksimile dokumentesh për luftimet e kryera nga ushtarakët e njësisë elitë “San Marco” gjatë zbarkimit në Shëngjin e Sarandë.
Një kontroll i thelluar i arkivave të hapura italiane (të Super Marina-s, Super Aero-s dhe Regio Esercito-s) dhe një interpretim i kujdeshëm i dokumentacionit, që përmbajnë ato për 7 prillin, me siguri do sjellë risi të rëndësishme për të kuptuar dinamikën e luftimeve më 7 prill dhe në ditët në vazhdim.
Në Sarandë
Rezistenca shqiptare komandohej nga kol. Ali Riza Topalli. Në skelën e Sarandës italianët patën disa të plagosur dhe dy të vrarë, Tomasso Lamberti të dekoruar me Medaljen e artë të trimërisë (pas vdekjes) dhe Andreino Pastine i dekoruar me Medaljen e argjendtë të trimërisë (pas vdekjes).
Pas një zjarri prej jo më shumë se 15 minutash, kufitarët, xhandarët por edhe vullnetarët e armatosur në depon ushtarake të Delvinës tërhiqen në Qafën e Gjashtës, ku me zjarr nga lartësia gozhdojnë trupat italiane, që përgjithsisht ishin trupa elitë të Regjimentit “San Marco” apo bersalierë të mbështetur nga 2 skuadrone tankesh të lehtë të tip L3/35 të njësisë “San Giorgio”. 
Italianët për të shuar rezistencën e trupave shqiptare morën peng dhe sollën në vijën e zjarrit gruan dhe fëmijën motak të një togeri të Rojes shqiptare ë kufirit.
Angelo Sorbo komandant toge pushkatarësh dekorohej me Kryqin e luftës për trimëri ushtarake, sepse në luftimet trup me trup në periferi të Sarandës (në Qafën e Gjashtës), çarmatosi dhe kapi rob dy ushtarakë shqiptarë. Pra edhe në Sarandë kemi luftime të rrepta deri trup me trup midis mbrojtësve shqiptarë dhe okupatorëve italianë.
Po ç’thot në rrëfimin e tij dëshmimtari okular Spiro Koça nga Muzina, athere 11 vjeç.
